Η σκηνή ανοίγει με την Έμιλη, μια εκπληκτική μαθήτρια, να κάθεται σε ένα κρεβάτι, με τα πόδια της ανοιχτά ορθάνοιχτα. Σηκώνει το βλέμμα της προς τον σύντροφό της με ένα βλέμμα καθαρής έκστασης στο πρόσωπό της, και εκείνος το ανταποδίδει χαμογελώντας.